Dat men letterlijk met spek heeft geschoten, komt ons nu nogal vermakelijk voor, want wij weten, dat iemand die met spek schiet, een opsnijder, een leugenaar is; hij praat veel maar al dat gepraat heeft niets te betekenen. In vroeger tijd schoot men evenwel met spek, om een schip gemakkelijker in brand te kunnen schieten. Meestal bevorderde het spek de brand niet, maar veroorzaakte wel de nodige stank, en vandaar op den duur de figuurlijke betekenis. Overigens is het volgens Bilderdijk niet geheel onaannemelijk, dat ‘spek’ voor ‘leugen’ genomen werd, omdat men er zijn verhalen mee lardeert. Niet onaardig is hier te wijzen op Spr. 29:8, waar staat: ‘Spotdrij vende lieden blazen een stad aan brand; maar de wijzen keren de toorn af’