iemand (niet) voor vol aanzien

ze zagen hem niet voor vol aan : hij praatte wel mee, maar er werd niet echt geluisterd naar wat hij zei; ze vonden niet dat hij echt mee kon praten.

Iemand (niet) voor vol aanzien

Iemand niet toerekenbaar achten; ook wel: te jong achten. Vermoedelijk ontleend aan het monsteren, waarbij ‘uitgemonsterd werden’ die niet ‘mannedeeg’ waren of hun volle jaren of wasdom niet hadden. Deze werden dan niet toegelaten. Vermoedelijk slaat het ‘vol’ hier op het volledig aanwezig of ontwikkeld zijn der verstandelijke vermogens. Volgens Hooft: iemand (geen) gepaste ouderdom, goed verstand en geoefendheid in enige zaak toekennen. Vgl. Justus van Effen, Speet. IX, 239: ‘Zo moet gij u verzekeren dat ge nog niet voor vol kunt aangezien worden en om een kinderlijke dog kragtige spreekwijze te gebruiken, dat ge nog maar voor spek loopt’

Iemand (niet) voor vol aanzien

Twijfelen aan zijn verstand; ook: hem (niet) beschouwen als iemand, die met alles mee kan doen, die aan alle vereisten voldoet. Misschien dateert deze uitdrukking uit de tijd, dat er munten in omloop waren die het volle gewicht niet hadden