Heet en koud uit één mond blazen
Dubbelzinnig zijn in zijn redeneringen; met hetzelfde gemak nu eens vóór, dan tegen iets zijn; iemand in zijn gezicht vleien en achter zijn rug verdacht maken. De uitdrukking is ontleend aan een fabel van Esopus, waarin een boer, die in de winter in de wildernis een Sater ontmoet en hem te gast vraagt. De boer blies daarop in zijn handen om ze te verwarmen en tegelijk op zijn eten, om dit af te koelen. De Sater, die dit zag, vond het maar beter heen te gaan. Hans Sachs vertelt ervan in Der wankelmütige