Een morgen land
Dat een volk, zolang het geen vaste woonplaats heeft, doch met zijn kudden voort- en rondtrekt, de afstanden naar dagreizen bepaalt, is niet te verwonderen. Oudtijds sprak men dan ook van een: ‘dagweide’, zover als men na een dag weidens komt. Bij de landbouw is de uitdrukking ‘een morgen land’ op gelijksoortige wijze te verklaren: zoveel land als men op één morgen kan omploegen