Die al te ver wil springen, ploft midden in de gracht. Of: Die de snaar te sterk aantrekt breekt haar
In dezelfde betekenis zegt men ook: Die ’t al begeert, krijgt hoofd noch steert. En: Wie het onderste uit de kan wil hebben, die valt het lid (het deksel) op de neusDie de snaar te sterk aantrekt, breekt haar
Wie te veel ineens wil hebben, kan wel eens bedrogen uitkomenAl te ras breekt de hals
Haastige spoed is zelden goedDie al te hard snuit, die bloedt de neus
Wie te zeer overdrijft, komt in de problemenDie al te hard snuit, die bloedt de neus
Door overdrijving lijdt men dikwijls schadeDie te veel wil hebben, laat het al vallen
Men moet geen twee dingen tegelijk nastreven, niet te veel opeens wensenAl te veel, dat deert de buik; al te hard, dat breekt de kruik
Overdaad schaadtAl te veel, dat deert de buik; al te hard, dat breekt de kruik
Alle overdrijving schaadtDe spijs die te veel kookt, verliest haar smaak
Overdrijving schaadt in allesKalm te midden van de baren
Vertaling van Lat.: ‘Saevis tranquillus in undis’, woorden van Vergilius, zinspreuk van Willem de Zwijger. Vgl. ook Lat.: ‘Immobilis in mobili', d.i.: onbeweeglijk te midden van het beweeglijkeDie de pot breekt, betaalt de scherven
Wie schade veroorzaakt, moet die vergoedenDie de pot breekt, betaalt de scherven
Die de schade veroorzaakt, moet ze vergoedenDie het al hebben wil, krijgt niets
Wie al te inhalig is, komt dikwijls bedrogen uitDie te laat komt, vindt de hond in de pot
Die te laat komt (voor de maaltijd), krijgt niets meer te etenDie te laat komt, vindt de hond in de pot
Die te laat komt voor de maaltijd, krijgt niets meer te etenDie te wijd gaapt, verstuikt de mond
Als je te veel opeens wilt, kan dat wel eens verkeerd aflopenDie te wijd gaapt, verstuikt de mond
Men moet niet te veel opeens wensen, want dan lijdt men dikwijls schadeDie te wijd gaapt, verstuikt de mond
Men moet niet te veel ineens willenDie dikwijls te gast wil gaan, moet dikwijls noden
Wie graag bij iemand anders op visite wil gaan, moet zelf ook dikwijls visite ontvangenDie dikwijls te gast wil gaan, moet dikwijls noden
Hetzelfde als: voor wat, hoort wat; de liefde kan niet van één kant komen. Wil men iets gedaan hebben, dan moet men er iets anders tegenover stellenDie haar naald wel weet te roeren, kan haar rokje dubbel voeren
Dit spreekwoord is er een voor de vlijtige, handige huisvrouw, die, door zelf de naald te hanteren, zorgt voor degelijke en voordelige kleding. Hoewel dit spreekwoord alleen noemt: ‘het roeren van de ...Lees meer