De oren spitsen
Dit doet het paard, de hond, in het algemeen elk dier met spitse oren, wanneer ze een of ander verdacht of bekend geluid horen. Het spitsen der oren wil eigenlijk zeggen: de spitse oren strekken, daarmee aandacht te kennen gevend en tot scherp luisteren in staat zijnde. Figuurlijk gebruikt voor iemand die ergens over hoort spreken dat hem bijzonder veel belang inboezemt en nu scherp toeluistert. Vgl. Vergilius, Aeneis (I, 152): ‘Arrectis auribus’, d.i.: met gespitste oren, een en al gehoor