‘Joost’ is een eufemisme voor de duivel (vgl. Magere Hein voor de dood) dat gevormd zou zijn uit, of een verdietsing van, het Chinese woord ‘Tshoe-Tsze’ (Joos), Japans Dsoe-si of Djoe-si, met toevoeging ener t door overeenkomst met de mansnaam Joost. De Chinezen duiden met dit woord een kistje aan, waarin een houten Boeddhabeeldje of een ander voorwerp van verering is geplaatst; zo ook de duivel, die door de Chinezen wordt vereerd. Men dacht o.a. ook aan de term ‘Joosjes-thee’. De Engelsen verbasterden het woord tot ‘Joe’, in de uitdrukking: not for Joe, d.i. : om de duivel niet. Men gebruikt de uitdrukking in de zin van : Joost mag weten waar ik dit of dat gelaten heb