iemand die voortdurend loopt te schelden.
De klassieke helhond (met drie koppen, die de ingang van de hel bewaakt) was Cerberus. Samenstellingen met hond slaan doorgaans op slechte mannen, zie bijvoorbeeld bloedhond en christenhond.
‘Is er “cease fire” bevolen, jij helhond!’ donderde de commandant tegen een sergeant. (Piet Bakker, De slag in de Javazee, 1951)
