Scheldwoordenboek

Marc de Coster (2007)

Gepubliceerd op 02-01-2020

chinees: rare chinees

betekenis & definitie

zonderling; iemand die zich vreemd gedraagt; rare snuiter. Sedert eind negentiende eeuw.

O.a. opgetekend door Molema. In 1928 verscheen het kinderboek ‘Zoo’n rare Chinees’ van Albert Lucasz.

Zie ook waterchinees en rare sausneger.Je laat hem dan verder onze superioriteit in het licht stellen, o.a. door Li-ung-Chang c.s. mede te delen, dat ook onze vaderen, al hadden zij geen eigen haar, staarten in den nek hebben gedragen, omdat zij toch op alle manier bewijzen wilden, dat dit het teeken der hoogste beschaving was, maar dat dit nu al honderd jaar geleden is, en wij zoo zijn vooruitgegaan, dat iemand, die nu nog een staart wil dragen, gebraden ratten eten of zich den buik opensnijden, bij ons een rare Chinees wordt genoemd, om hem te onderscheiden van de anderen, die in het gewone Chinees zijn hun eeretitel vinden. (De Groene Amsterdammer, 26/07/1896)

Al is de ‘rare Chinees’ spreekwoordelijk, raar Chineesch mag er in een wetenschappelijk tijdschrift niet staan. (Het Centrum, 01/03/1924)

Je bent een rare Chinees en geeft weer eens zooals altijd geen antwoord op mijn vraag! (Het Vaderland, 29/06/1937)