Sander Weijers

Msc. Sociologie en Politieke Theorie

Gepubliceerd op 13-04-2016

Epistemologie

betekenis & definitie

Epistemologie is een tak binnen de filosofie waarin de aard en voorwaarden voor kennis worden behandeld. Epistemologie wordt daarom ook wel kennisleer of kennistheorie genoemd.

Binnen de filosofie wordt doorgaans een onderscheid gemaakt tussen drie stromingen, namelijk de epistemologie, de ontologie en de ethiek. Epistemologie houdt zich bezig met de vraag hoe men aan kennis komt en wat de precieze aard is van deze kennis. Centrale vragen binnen de epistemologie zijn dan ook: Wat is kennis? Hoe kan ik iets weten? Op welke manier kom ik aan kennis?

Al sinds de tijd van het Oude Griekenland worden epistemologische vraagstukken behandeld. In die tijd was er al een tweedeling binnen de epistemologie, namelijk het empirisme en het rationalisme. Deze stromingen werden van oudsher vertegenwoordigd door meester en leerling, Plato en Aristoteles, waarbij laatstgenoemde nog steeds een van de belangrijkste fundamenten heeft gelegd voor het empirisme. Binnen de epistemologie stelt het rationalisme dat kennis voortkomt uit de rede en het verstand. Door logisch te beredeneren kan men de werkelijkheid achterhalen. Het empirisme stelt daar tegenover dat kennis alleen kan worden vergaard door zintuiglijke waarnemingen en ervaring. Dit wordt echter niet altijd als betrouwbare informatie gezien. Veel epistemologische vraagstukken gaan over de betrouwbaarheid van zintuiglijke waarnemingen en of ervaring altijd een gedegen basis is om conclusies te trekken over de werkelijkheid. Omdat epistemologie gaat over kennis en het vergaren ervan, neemt het doorgaans een prominente plek in binnen de wetenschapsfilosofie.