Welschriesling is een oud, wit druivenras met een onduidelijke afkomst. De naam welschriesling wordt alleen in Oostenrijk gebruikt. Het ras zelf komt voor in heel Centraal-Europa, naast Oostenrijk in bijvoorbeeld Hongarije en Kroatië. Mogelijk ligt zijn oorsprong in Noord-Italië, waar het ras bekend staat als riesling italico.
De Duitse naam welschriesling betekent letterlijk Romaanse riesling, de meeste synoniemen van de naam (olaszrieling, italian riesling, aški rizling) in andere Centraal-Europese talen zijn echter afgeleid van riesling italico. Het ras is geen familie van de echte riesling. Elbling is een druivenras dat de meeste overeenkomsten vertoont.
Welschriesling is een laatrijpend ras, dat behoefte heeft aan voldoende warmte en is gevoelig voor droogte.
Plaatselijke omstandigheden (terroir) en het wijnjaar bepalen in hoge mate de uiteindelijke kwaliteit van de geproduceerde wijnen.
De druif geeft licht aromatische, frisse wijnen met een aangename zuurgraad. Het zijn over het algemeen toegankelijke tafelwijnen met citrus en groene appels.
Onder andere in het Oostenrijkse Burgenland (wijnbouwgebied Neusiedlersee) wordt het ras veelvuldig gebruikt voor edelzoete wijn, de Trockenbeerenauslese. In het Oostenrijkse Weinviertel wordt welschriesling gebruikt voor schenkwijn.
Daarnaast wordt het ras gebruikt voor mousserende wijn en in assemblages (blends) voor meer frisheid.
Droge Welschriesling combineert goed met schaal- en schelpdieren, witvis, kruidige visgerechten, gevogelte en roodschimmelkazen.
