Roelien Bastiaanse

Full Professor at University Groningen

Gepubliceerd op 27-04-2015

Neurolinguïstiek

betekenis & definitie

Neurolinguïstiek is het vakgebied dat zich richt op de representatie van taal in de hersenen. De manier waarop men deze kennis kan vergaren verschilt.

Afasiologen doen onderzoek naar taaluitval die optreedt bij mensen met een hersenbeschadiging, bijvoorbeeld ten gevolge van een beroerte. Dit verschijnsel heet ‘afasie’. Door het taalgebruik van mensen met afasie nauwgezet te onderzoeken, kan worden vastgesteld hoe een hersenbeschadiging het normale taalverwerkingsproces kan verstoren. Dit is niet alleen van wetenschappelijk maar ook van klinisch belang: op basis van de verworven kennis worden klinische tests en therapieprogramma’s ontwikkeld. Ook wordt deze kennis aangewend bij wakkere hersenoperaties waarbij de neurochirurg moet voorkomen dat hersenweefsel wordt verwijderd dat belangrijk is voor taal.

Andere neurolinguïsten onderzoeken stoornissen in de verwerving van gesproken en geschreven taal, bijvoorbeeld naar hoe dyslexie vroegtijdig kan worden gediagnosticeerd zodat kinderen bijtijds en adequaat behandeld kunnen worden.

Tot slot is er de neurolinguïstische tak die zich richt op neuro-imaging van taal. Met beeldvormde technieken kan men taalverwerking in de gezonde hersenen te registreren.

Door alle kennis die zo vergaard wordt te bundelen, krijgt de neurolinguïstiek een beeld van hoe taal in de hersenen verwerkt wordt en welke gebieden daarvoor essentieel zijn. Dat is niet alleen van groot wetenschappelijk belang, maar deze kennis draagt ook bij aan de kwaliteit van de behandeling van taalstoornissen, zoals afasie en dyslexie.