Iedereen in en buiten de organisatie kan de HRM-pet dragen. Het gaat daarbij om de toedeling van de HRM-activiteit. Dat zijn personen, functies, professionals of afdelingen die de praktische invulling of 'vertaling' van HRM verwezenlijken.
Dat kan nadrukkelijk een specialistische rol zijn, bijvoorbeeld de pensioendeskundige. Ook betreft het vaker integraal alle HRM-rollen in combinatie. Ulrich (1997) vatte die benadering samen en spreekt over: bestuursexpert, inzetbaarheidexpert, verander-partner en strategisch-partner. Er zijn buiten deze vier meer rollen te vervullen, zoals goed werkgeverschap, bewerkstelliger van zeggenschap, brenger van evenwicht in werk/privébalans en ethisch geweten. Al deze benamingen zijn in de tijd niet vrij van betekenisslijtage. Ulrich (en Brockbank) passen de eigen in de praktijk zeer gewaardeerde oudere indeling (van 1997), op basis van onderzoek, geregeld aan. Dat is verhelderend als het iets toevoegt, zoals de rol van HR-leider, maar verwarrend en hinderlijk als dat niet het geval is. In de benadering van Ulrich e.a. (2009) zijn er inmiddels zelfs zes rollen aan de orde en in een meer recente versie (2012) weliswaar weer zes rollen, maar dan met veranderde naamgeving en inhoud. Het steeds weer herschikken van rollen en rolinhouden en benamingen verheldert niet maar verdikt de taalmist. In dit boek is de HRM-rol een specialistisch deelaspect uit de verzameling aspecten die het HRM-werkveld bestrijken; de rol.
