Rijksmuseum

Rijksmuseum (2017)

Gepubliceerd op 27-06-2017

Zeus

betekenis & definitie

De oppergod Zeus (Jupiter bij de Romeinen) was een zoon van de Titanen Kronos en Rheia. Omdat aan Kronos was voorspeld dat een van zijn kinderen hem van zijn heerschappij zou beroven, verslond hij hen na hun geboorte.

Alleen Zeus ontsnapte aan dit lot. Toen hij groot was bemachtigde hij een middel om zijn vader de andere kinderen uit te laten braken. Met een van hen, zijn zuster Hera, trouwde hij. Na hun bevrijding streden Kronos' kinderen met hem om de macht. De uitkomst van de strijd was, dat drie zoons - Hades, Poseidon en Zeus - het gebied verdeelden. Hades werd heerser van de onderwereld, Poseidon van de zee en Zeus werd oppergod van hemel en aarde. Zeus zetelde, samen met de andere goden, op de Olympus. Zijn attribuut was een bliksemschicht.