De Japanse term Ukiyo-e betekent letterlijk 'afbeeldingen van het vlietende leven'. Deze kunstvorm ontstond in het begin van de 17de eeuw, toen in Japan een periode van economische welvaart en politieke rust aanbrak.
De opkomende koopmansklasse vormde het publiek voor de prenten en schilderingen in Ukiyo-e-stijl en hun belevingswereld bepaalde de onderwerpen: mannen en vrouwen in frivole situaties, mooie courtisanes in elegante poses, acteurs van het Kabuki- en Nô-theater en scènes uit hun toneelvoorstellingen. Ook taferelen uit het dagelijks bestaan, zoals toeschouwers bij een feestelijke gebeurtenis of recreërende stadbewoners, waren veelgevraagd. Rijke kooplieden bestelden bij de schilders kostbare rolschilderingen op zijde of papier, minder welvarenden vonden in prenten een goedkoop alternatief.
