Rijksmuseum

Rijksmuseum (2017)

Gepubliceerd op 27-06-2017

Rococo

betekenis & definitie

De rococostijl was een uitvloeisel van de barok. In Frankrijk viel de barok samen met de heerschappij van koning Lodewijk XIV.

Het rococo wordt vereenzelvigd met zijn opvolger, Lodewijk XV. De stijl beleefde zijn hoogtepunt tussen 1730/40 en 1770/80 en werd in heel Europa, vooral in Duitsland, nagevolgd. Het rococo drong in alle kunstvormen door, vooral in de interieurdecoratie. Het rococo was minder dramatisch dan de barok. Lichte kleuren en elegante lijnen gaven de toon aan. Sierlijke herders en herderinnen en chinoiserieën werden op schilderijen en porselein afgebeeld. Onregelmatigheid en asymmetrie kenmerken het rococo. De stijl is niet voor niets vernoemd - in de 19de eeuw - naar de rocaille, een grillige versiering. Andere decoratieve elementen zijn C-krullen en bladranken.