Paulus werd geboren in Tarsus, in het huidige Turkije, omstreeks het jaar 10. Zijn ouders waren joden die het Romeins staatsburgerschap bezaten.
Hij was een ontwikkeld man met een grote kennis van de joodse traditie en de Grieks-Romeinse beschaving. Hij hoorde niet tot de oorspronkelijke twaalf apostelen, maar ging pas na de dood van over tot het christendom. Vóór die tijd heette hij Saulus en was hij een fanatiek vervolger van christenen. Op ongeveer 24-jarige leeftijd werd hij, op weg naar de stad Damascus in Syrië, door de bliksem getroffen. Daarop bekeerde hij zich tot het christendom en nam de naam Paulus aan.
