De uit Luik afkomstige schilder Gerard Lairesse kwam in 1667 naar Amsterdam. Aanvankelijk onder de indruk van Rembrandt, raakte hij al spoedig geïnteresseerd in de Frans- classicistische kunsttheorie.
Hij paste zijn schilderwijze aan zijn nieuwe ideeën aan en schilderde vooral klassieke onderwerpen in een heldere stijl. Lairesse vervaardigde veel kamerbehangsels en trompe-l'oeil plafondstukken op doek. Omstreeks 1690 werd Lairesse blind. Daarna wijdde hij zich aan de theorie van de kunst. De blinde schilder gaf voordrachten, die resulteerden in twee boeken: 'Grondlegginge der teekenkonst' (1701) en 'Het groot schilderboeck' (1707). Lairesses geschriften hadden veel invloed in de 18de eeuw, onder andere op Jacob de Wit.
