De uitvinding van de fotografische technieken, omstreeks 1839, vormde de climax van een ontwikkeling in de kunst. Schilders en andere kunstenaars probeerden de werkelijkheid zo natuurgetrouw mogelijk weer te geven.
Met de fotografie vonden zij een medium dat daarin perfect slaagde: de natuur beeldde zichzelf af op de lichtgevoelige plaat. Kunstenaars bedienden zich op dat moment al wel van de 'camera obscura'. Deze voorloper van de camera bestaat uit een doos met aan één kant een klein gaatje. De lichtstralen die door het gaatje vallen projecteren een verkleinde versie van de realiteit omgekeerd op de wand.
