De christelijke Dorothea vluchtte volgens de legende in 303 uit Rome naar Caesarea om aan vervolging door keizer Diocletianus te ontsnappen.
De Romeinse gouverneur van Caesarea deed haar een aanzoek. Dorothea weigerde, omdat zij haar geloof trouw wilde blijven. Daarop liet de gouverneur haar ter dood brengen. Op weg naar de terechtstelling vroeg de advocaat Theophilus haar spottend of zij wat rozen en appels kon sturen uit de tuin van haar hemelse bruidegom. Op het schavot verscheen een kind met een mand vol bloemen en vruchten, terwijl het hartje winter was. Bij deze aanblik bekeerde Theophilus zich tot het chistendom. Dorothea was een populaire heilige, vooral onder kraamvrouwen en pasgehuwden. In de kunst is zij te herkennen aan het mandje met bloemen en vruchten en aan haar martelwerktuig, het zwaard.
