Vergeten is aan de orde als men iets niet meer weet. Vergeten wordt ook wel het proces genoemd waarbij informatie niet wordt opgeslagen in het geheugen.
Vergeten wordt in verband gebracht met het declaratieve geheugen, ook wel het langetermijngeheugen genoemd. Het langetermijngeheugen slaat de kennis op van feiten en gebeurtenissen. Wanneer men bepaalde feiten niet meer weet, wordt dat vergeten genoemd. Maar vergeten kan ook in een andere context worden geplaatst: zo kan iemand een taak hebben die niet is uitgevoerd omdat men het is vergeten. Vergeten wordt daardoor overslaan.
Ook herinneringen niet meer kunnen ophalen wordt gezien als vergeten. Vaak onthoudt men alleen de negatieve dingen uit het leven die indruk hebben gemaakt, de positieve herinneringen gaan sneller verloren. Vergeten heeft alles te maken met het geheugen. Informatie komt binnen via de oren en mond en verdwijnt na een paar seconden weer uit het geheugen. Een deel van die informatie wordt opgeslagen in het kortetermijngeheugen.
Welk deel dat is hangt af van de alertheid, emotie en aandacht van de persoon. De rest van de informatie gaat verloren en wordt vergeten.
Vergeten heeft ook met het proces van ouder worden te maken. Iemand die twintig is kan simpele dingen als een wachtwoord of telefoonnummer beter onthouden dan een man van tachtig. Het is menselijk om te vergeten, maar hoe ouder men wordt, hoe meer vergeetachtig. Daarnaast hebben ouderen ook meer kans op een vorm van dementie. Dementie is een syndroom waarbij de verwerking van informatie in de hersenen wordt verstoord.
Er zijn wel vijftig verschillende soorten. Dementie wordt vaak omschreven als vergeetachtigheid. Een aantal symptomen van vergeten zijn: namen moeilijk kunnen onthouden, afspraken vergeten, spullen kwijtraken en het
