Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 01-08-2016

Senaat

betekenis & definitie

Een senaat is een overlegorgaan, en is meestal de hogere kamer van een volksvertegenwoordiging. Deze afdeling behoort tot het parlement en beoordeelt de laatste wetsvoorstellen.

In Nederland is de senaat de Eerste Kamer. De Eerste Kamer is onderdeel van het parlement en bestaat uit 75 leden dat samen met de Tweede Kamer (150 leden) en de regering de wetgevende macht vormt. De senaat, oftewel de Eerste Kamer, heeft als voornaamste functie om wetsvoorstellen van de Tweede Kamer te controleren op wetsgeldigheid. Hierbij kijkt men bijvoorbeeld of het betreffende wetsvoorstel in overeenstemming is met de grondwet en andere wetten.

De eerste, bekende, senaat was de Romeinse Senaat. Dit was een college van honderd tot negenhonderd senatoren, die het Romeinse staatshoofd assisteerden tijdens de periode van het Romeinse Rijk. De Amerikaanse Senaat was de eerste moderne senaat. Tijdens de vorming van de constitutie van de Verenigde Staten, werd besloten dat de president verantwoording diende af te leggen aan deze senaat.

In elk land is de senaat anders samengesteld. Zo bestaat de senaat in de Verenigde Staten uit honderd zetels, twee voor elke Amerikaanse staat. Deze plaatsen worden ingenomen door senatoren, die zijn verkozen voor zes jaar. De Senaat in de Verenigde Staten vormt samen met het Amerikaans Huis van Afgevaardigden het Amerikaanse Congres, wat de wetgevende macht is binnen de overheid van de VS.