Een sekte is een godsdienstige gemeenschap die afwijkt van een grotere godsdienstige stroming. Een sekte wordt vaak gesticht door een charismatische leider en weert vaak buitenstaanders.
Oorspronkelijk betekent de term sekte een groep mensen die iemand gevolgd zijn. Later kwam de betekenis erbij dat mensen binnen een sekte een afscheidingsbeweging zijn. Tegenwoordig zijn er sekten die afscheidingsbewegingen zijn van gevestigde kerkgenootschappen, vooral in protestantse kring, en sekten die atheïsten aantrekken of geheel los van gevestigde kerkgenootschappen zich ontwikkelen. Een sekte is een hechte groep mensen en sluit zich vaak af van de buitenwereld.
Vaak belanden mensen toevallig in een sekte, of worden zij benaderd door sekteleden. Mensen die ongelukkig zijn, zich niet op hun plek voelen of niet lekker in hun vel zitten, worden sneller benaderd en sluiten zich dan ook sneller aan bij een sekte. Voor veel van deze mensen voelt de sekte als een nieuw thuis die houvast biedt. Als je lid bent van een sekte, dien je je aan de regels van de sekte te houden. Vaak heeft de term sekte een negatieve lading. Een sekte wordt vaak in verband gebracht met ‘muggenziften’ en het volgen van mensen.
Sommige mensen zien sekten als gevaarlijk. Dit komt onder meer door de massamoord die plaatsvond in 1978 in Guyana. Sekteleider Jim Jones dacht dat hij de zoon van god was. Hij overtuigde veel van zijn volgelingen om zich over te geven aan de orde van de zonnetempel, wat inhield dat zij zelfmoord moesten plegen. Uiteindelijk pleegden 900 volgelingen zelfmoord.
Voorbeelden die kunnen worden gezien als sekten zijn Jehova’s Getuigen, de Noorse Broeders, en Scientology.
