Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 08-10-2011

Prometheus

betekenis & definitie

Prometheus is een van de Titanen in de Griekse mythe. Een titaan is een reusachtig, geweldig krachtig persoon.

In de Griekse mythologie is Prometheus de zoon van Iapetos en Klymene en de broer van Epimetheus. Hij was een weldoener van de mensen en roofde daarvoor het vuur in een rietstengel uit de hemel. Als straf hiervoor zond Zeus Pandora op aarde, die door Epimetheus ondanks de waarschuwing van Prometheus werd opgenomen. Zeus ketende Prometheus aan een zuil waar een gier overdag bij hem de lever afknaagde. Overigens groeide die 's nachts gewoon weer aan.

De gier werd met een pijlschot gedood door Heracles. Hij bevrijdde Prometheus en verzoende hem met Zeus. Volgens een mythe vormde Prometheus mensen uit aarde en water. Men neemt aan dat hij de personificatie is van het menselijk geslacht en dat zijn lijden het symbool is van het menselijk leven. Oorspronkelijk was Prometheus echter een demon die verwant was aan Hefaistos.

De talrijke mythen hebben zich langzamerhand om zijn naam verweven. Prometheus is als hardnekkig opstandeling tegen de goden een tragisch figuur gebleven in de literatuur, sinds Aischylos erover schreef.