Landbouw is het bewerken van grond zodat deze meer, voor de mens nuttige, planten en dieren voortbrengt, dan wanneer de natuur zijn gang gaat.
Bij landbouw probeert de boer dus de biologische processen te beheren, want uiteindelijk zijn het deze die grenzen stellen aan de omvang productie. Landbouw is namelijk gebonden aan het reproductieproces van plant en dier.
Landbouw speelt een cruciale rol bij hoe de mens in cultureel opzicht geëvolueerd is tot haar huidige vorm. Voor de landbouwrevolutie, ook wel de neolithische revolutie genoemd, die zo’n 11.000 jaar geleden onafhankelijk plaatsvond in China, de Vruchtbare Halve Maan en Mexico, leefde de mens als jager-verzamelaars. Dankzij het domesticeren van planten en dieren kon één persoon een grotere groep mensen voorzien van voedsel dan voorheen. Hierdoor konden mensen zich met andere zaken bezig houden dan het verzamelen van voedsel en langzamerhand ontwikkelden zij een staatsvorm en een schrift, en ze ontwikkelden zich op filosofisch, technologisch, militair, wetenschappelijk en religieus gebied.
De mens ging in steeds grotere groepen leven, met steeds meer vee wat ziektekiemen de kans gaf te evolueren. Deze ziektes, de vooruitgang op het gebied van wapens en hiërarchie hebben sommige volkeren enorm geholpen in oorlogen en veroveringen, zoals de Europeanen bij het veroveren van de Nieuwe Wereld.
Landbouw is daarnaast ook enorm ontwikkeld in die afgelopen 11.000 jaar. Vroeger moest de boer een stuk land bewerken met de hand, daarna kwam er de os en nu hebben we de tractor. Deze, samen met talloze andere ontwikkelingen zoals de kennis over plant en dier, hebben ervoor gezorgd dat landbouw tegenwoordig een economische sector is die maar aan weinigen van de beroepsbevolking in directe zin een bestaan verschaft.
