Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 07-03-2016

Kolonie

betekenis & definitie

Een kolonie is een gebied of land dat onder dwang van een ander land bestuurd wordt. Een kolonie is vaak rijk aan grondstoffen, of ligt op een gunstige plek in een handelsroute.

In de 16e eeuw begonnen de Europese mogendheden zoals Groot-Brittannië, Spanje, Portugal, Nederland en België op grote schaal koloniën te stichten. Dit werd onder andere mogelijk gemaakt door de steeds beter wordende technologie op het gebied van scheepvaart en militair materieel. Veel van die Europese landen zijn in die periode schatrijk geworden. Zo staat in Nederland de 17e eeuw ook bekend al de Gouden Eeuw, de eeuw waarin onder andere de handel een enorme bloeiperiode doormaakte.

Na de Tweede Wereldoorlog werd het grote dekolonisatieproces in gang gezet. Dit gebeurde onder andere omdat de Europese koloniale mogendheden enorm verzwakt waren door die oorlog, en hun kolonies niet meer konden behouden. Daarnaast waren de twee overgebleven grootmachten, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, om uiteenlopende redenen tegenstander van het kolonialisme.

Het dekolonisatieproces ging vaak gepaard met veel geweld. Zo zijn de politionele acties vlak na de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië, het huidige Indonesië, een zwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis.

De littekens van kolonialisme zijn tegenwoordig nog steeds zichtbaar. Zo wordt er nog steeds aanspraak gemaakt op gebieden die toentertijd door de overheersers zijn verdeeld. Wie op de landkaart van bijvoorbeeld het Midden-Oosten of Afrika kijkt ziet duidelijk dat sommige grenzen met een liniaal zijn getrokken, die stammen dan ook uit koloniale tijd.