Een klucht is een kort komisch toneelstuk. Deze vorm van toneelspelen was populair tussen de 14e en 17e eeuw.
Het ontstaan van de klucht dateert uit de 14e eeuw. In Duitsland werden er op Vastenavond grove grappen verteld door jongeren. Aanvankelijk was een klucht bedoeld voor vermaak. De thema’s van het korte toneelstuk varieerden tussen overspel, dronkenschap en andere alledaagse onderwerpen.
Rond de 17e eeuw werd een klucht gezien als remedie tegen melancholie. Daarnaast werd de klucht als educatief middel ingezet. Er werden kluchten gespeeld waarin goed en slecht gedrag werd getoond. Na de 17e eeuw werd de klucht gezien als komisch toneelstuk en was het doel weer het vermaken van het publiek.
Een klucht onderscheidt zich van een toneelstuk doordat een klucht geen verhaallijn heeft dat jonge geliefden bevat. In een klucht wordt vaak een handeling getoond dat een onvoorziene kettingreactie veroorzaakt.
Daarnaast onderscheidt een klucht zich van het toneelstuk door de oppervlakkige karakters. In een klucht zijn de karakters minder uitgewerkt dan in een toneelstuk.
Ook in de twintigste eeuw bestaan er nog kluchten. In de jaren ‘80 en ‘90 zijn er door TROS verschillende kluchten uitgezonden. In 2000 werden er nieuwe kluchten geschreven. Deze kluchten hebben minder vaak onderwerpen zoals overspel en dronkenschap. Wel bevat een klucht vaak platte taal, woordspelingen en seksuele insinuaties.
