De ibis is een ooievaarachtige vogel waaraan in het Oude Egypte een grote symbolische betekenis, hibi genaamd, werd toegekend. Ook nu nog wordt hij als heilige ibis aangeduid.
De vogel heeft ongeveer een lengte van 75 centimeter. Zijn verenkleed is wit en de kop en staartveren zijn zwart. De snavel is sikkelvormig en doet denken aan de maansikkel. De ibis was in Egypte gewijd aan Thoth, de god van de wijsheid, of gold als zijn aardse manifestatie. Daarom werden ibissen ook wel gebalsemd en in stenen kruiken bijgezet.
Miljoenen van zulke ibismummies zouden in de grafgrotten van Sakkara liggen. Sakkara is een necropolis ofwel dodenstad. Het volksgeloof wilde dat een slang tot stilstand kon worden gebracht door een ibisveer op het reptiel te gooien. Een ibisei schrikte alle wilde dieren af. De ibis gold bij de Joden als negatief symbool. Dit kwam vermoedelijk doordat in het boek Deuteronomium alle waadvogels tot de onreine dieren gerekend werden.
