Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 14-03-2016

Gebruiksoppervlakte

betekenis & definitie

De gebruiksoppervlakte verwijst naar de oppervlakte van een gebouw in vierkante meters, gemeten op vloerniveau.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten gebruiksoppervlakte. Ten eerste bestaat er de gebruiksoppervlakte wonen, ook bekend onder afkortingen als GO of GBO. Dit is het vloeroppervlak van een woonhuis, waartoe alleen verwarmde delen worden gerekend.

Wat niet wordt meegerekend zijn vloeroppervlaktedelen met een netto hoogte van minder dan anderhalve meter. Denk hierbij aan vloeroppervlaktes onder een schuin dak. Voor nissen kleiner dan 0,5 vierkante meter, en leidingsschachten en vrijstaande bouwconstructies groter dan 0,5 vierkante meter geldt hetzelfde. Een trapgat of vide (op de bovenverdieping) hoort ook niet bij het gebruiksoppervlak, wanneer het groter is dan vier vierkante meter, en een liftschacht telt nooit mee.

Een tweede soort gebruiksoppervlakte is GOOI: gebruiksoppervlakte overige inpandige ruimte. Dit zijn ruimten die niet benoemd worden bij GO/GBO. Denk hierbij aan garages, fietsenstallingen of bergzolders, die fysiek niet makkelijk toegankelijk zijn maar waar wel spullen opgeslagen kunnen worden. Hiervan is sprake wanneer het hoogste punt tussen de anderhalve en twee meter hoogte ligt, of wanneer het raam in een bergzolder kleiner is dan een vierkante meter.

De laatste twee gebruiksoppervlaktesoorten zijn externe bergruimte en gebouw gebonden buitenruimte. Externe bergruimte noemt men een ruimte die geen muur deelt met de woonfunctie en alleen via de buitenlucht bereikbaar is. Een gebouw gebonden buitenruimte is niet of slechts deels omsloten door muren.