Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 22-03-2016

Elektrische spanning

betekenis & definitie

Elektrische spanning, ook wel volt (V) of elektrische potentiaalverschil, is de ongelijkheid in elektrische energie tussen twee punten. Elektrische spanning wordt veel toegepast in het dagelijks leven, want zonder deze spanning is er geen stroom.

De twee meest voorkomende spanningssoorten zijn gelijkspanning en wisselspanning.De spanning geeft aan hoeveel energie het de elektronen kost om van een bepaald punt naar een ander punt te bewegen. Een voorbeeld hiervan is de spanning die door de gloeidraad van een lamp heen loopt. Elektrische spanning kan worden veroorzaakt door een elektrisch veld, een elektrische geleider, een batterij en een oplaadbare batterij. Elektrische spanning kan worden gemeten. Dit gebeurt met een voltmeter. De meting is het meest exact als de spanning in tijd constant is.

Elektrische spanning kan door de mens in een voorwerp worden aangebracht, bijvoorbeeld door het voorwerp op een spanningsbron aan te sluiten, zoals een accu. Maar er kan ook spanning in een voorwerp ontstaan door natuurkundige oorzaken. Voorbeelden hiervan zijn een statisch geladen fleece trui of een onweerswolk.

Als er in een voorwerp elektrische spanning aanwezig is, zegt men dat het voorwerp geladen is. Het voorwerp heeft dan stilstaande elektrische lading in zich. Voorwerpen die elektriciteit geleiden en voorwerpen die geen elektriciteit doorlaten (ook wel isolators genoemd) kunnen statische lading vasthouden. Maar omdat ieder voorwerp ernaar streeft om dezelfde lading te hebben als de omgeving, moeten voorwerpen de lading kwijt raken. Een voorbeeld hiervan is het geknetter dat ontstaan als er een arm langs een statisch geladen plastic voorwerp beweegt.