Dynamiek is het verschil tussen het zachtste en het luidste gedeelte uit een muziekstuk. Het wordt ook wel de leer der sterkteverhoudingen genoemd.
Er bestaan vier soorten dynamiek in de muziek. De eerste soort is de stabiele dynamiek, waarbij eigenlijk geen sprake is van sterktewisselingen. In de terrassen- of registerdynamiek worden verschillende muzieksterktes naast of over elkaar geplaatst, zonder een geleidelijke overgang. Bij de labiele dynamiek of overgangsdynamiek is er wel sprake van een geleidelijke overgang. Bij de seriële dynamiek volgen de sterktes elkaar in een serieel patroon op.
In de muziek wordt de toonsterkte aangegeven met zogenaamde dynamiektekens. Het zachtste teken heet niente, wat eigenlijk volledig stil is. Het luidste dynamiekteken is de fortissimo possible; zo hard mogelijk. Tegenwoordig worden de sterktes ook wel figuurlijk geïnterpreteerd, een zacht geluid kan immers wel spanning toevoegen aan een muziekstuk.
