Doornroosje of 'Schone Slaapster' is een sprookje dat stamt uit 1634 en zijn oorsprong vindt in Italië. Het werd voor het eerst geschreven door Giambattista Basile.
De eerste versie van het sprookje is minder vriendelijk dan de latere versies. De bekendste versie komt van de Gebroeders Grimm en gaat als volgt: als prinses Doornroosje geboren wordt nodigt de koning twaalf wijze vrouwen uit, terwijl er dertien wijze vrouwen in het rijk waren. De vrouwen spreken allen een goede spreuk uit over de prinses, totdat de dertiende vrouw binnenkomt. Zij is boos omdat ze niet is uitgenodigd en voorspelt dat de prinses zich zal prikken aan een spinnewiel en zal sterven. De laatste wijze vrouw kan de vloek nog verzachten en zegt dat ze honderd jaar zal slapen.
De koning verbrandt alle spintollen in het vuur maar het mag niet baten: op haar vijftiende prikt de prinses zich en valt in diepe slaap. Iedereen in het kasteel valt in slaap en er groeit een doornhaag rond het kasteel. Veel prinsen proberen de haag door te komen maar dit lukt niet, totdat er na honderd jaar een prins naar binnen kan en de prinses wakker kust. Ze trouwen en leven nog lang en gelukkig. Van het sprookje is ook een film gemaakt, door Walt Disney in 1959.
