Dhimmi is een Arabisch woord, dat de niet-mosliminwoners van een islamitisch land aangeeft. In het algemeen betekent het 'de juridische bescherming die een islamitische staat biedt aan niet-moslims'.
Oorspronkelijk werden met Dhimmi's christenen en joden bedoeld, de zogenaamde 'Mensen van het Boek'. Later kwamen daar ook andere niet-islamitische groepen bij. Om bescherming te krijgen van het gezag, moesten Dhimmi's belasting betalen. Hierdoor mochten zij ook hun geloof onder bepaalde voorwaarden uitoefenen. Maar deze Dhimmi's hadden niet dezelfde rechten als moslims.
Zo hadden ze beperkte burgerrechten en mochten ze niet in het leger dienen. Ook mochten zij in veel gevallen niet getuigen tegen moslims en was het niet toegestaan om groene kleding te dragen. In sommige tijden was het zelfs verplicht om kleding te dragen die de niet-moslims onderscheidde van de moslims. Het Ottomaanse Rijk was in 1908 het laatste rijk dat het Dhimmi-systeem afschafte.
