Bij citeren neemt men een passage of uitspraak letterlijk over van een ander persoon. Hij of zij geeft andermans woorden zeer accuraat weer.
Hierbij is een vermelding van de oorspronkelijke auteur essentieel.Bij het letterlijk aanhalen van een passage of uitspraak is een juiste en volledige bronvermelding zeer belangrijk. Er zijn diverse systemen die hiervoor kunnen worden gebruikt. Deze systemen worden ook wel ‘referentiestijlen’ genoemd. De meest gebruikte referentiestijl in Nederland is American Psychological Association (APA). Dit systeem wordt veel ingezet in de psychologie en/of sociale wetenschappen. Andere voorbeelden zijn onder meer Harvard, Chicago en AMA.
Citeren verschilt wezenlijk van parafraseren door de gedetailleerdheid ervan. Waar een citaat een letterlijk overgenomen passage bevat, is een parafrase een weergave in de eigen woorden. In dat geval vat de auteur een uitspraak in zelfgekozen woorden samen. Citeren kan worden gebruikt voor duiding en/of het bieden voor context. Van belang is dat een citaat niet uit de context wordt gehaald en het citeren ook niet selectief gebeurd.
Om aan te geven dat er woordelijk werk van een andere auteur of spreker wordt aangehaald, wordt er in de Nederlandse taal normaliter gebruik gemaakt van aanhalingstekens. Een andere wijze is het gebruik van opvallende typografie, d.w.z. cursief gedrukte woorden, korpsgrootte of kleur.
Er zijn geen vaste regels voor het gebruik van enkele of dubbele aanhalingstekens, zolang er maar sprake is van continuïteit. Aangeraden wordt om één systeem te kiezen en daaraan vast te houden. Diverse (media)bedrijven en onderwijsinstellingen hebben de stijlregels met betrekking tot citeren vastgelegd. Deze zijn gewoonlijk te vinden in het stijlboek.
