Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 10-04-2015

Bonafide

betekenis & definitie

Bonafide, bona fide in het Latijn, is een juridisch begrip en betekent letterlijk 'te goeder trouw'. Een andere betekenis van bonafide is betrouwbaar.

Wanneer iemand bijvoorbeeld achter de kassa werkt in de supermarkt, dan is het belangrijk dat deze persoon te goeder trouw is. De baas verwacht immers van zijn personeel dat iemand het juiste bedrag aan wisselgeld teruggeeft en dus niet meer achterhoudt omdat de klant toevallig even niet oplet. Een klant kan daarentegen ook teveel geld terug krijgen en vervolgens zegt de klant hier niets van. De klant is in dit geval niet bonafide. Juridisch gezien komt de vraag wanneer een persoon bonafide is pas aan de orde bij gevallen waarin het in de rechtsverhouding anders aan toe gaat dan men dacht.

Volgens bepaalde gevallen die geregeld zijn in de wet, wordt de persoon die een verkeerde voorstelling heeft van de rechtsverhouding toch beschermd. Voorwaarde is wel dat hij te goeder trouw is.