Een bailout plan houdt in dat een bedrijf of land financiële steun krijgt omdat deze aan de grond van een faillissement staat. Bailout kan ook betrekking hebben op een faillissement van een bedrijf, zonder dat deze andere bedrijven hiermee in de problemen brengt of mee de afgrond in trekt.
De term bailout komt uit de scheepsvaart, waar men een schip zou verlaten (‘bailen’) als het ten onder dreigde te gaan. In de economische zin van het woord kan bailout op verschillende manieren worden gebruikt. Zo is het een populaire manier om goedkoop een bijna-failliet bedrijf over te nemen. Maar een bailout kan ook worden uitgevoerd om een domino-effect van faillissementen te voorkomen.
Bailout plans kunnen op verschillende manieren worden uitgevoerd. Nationale banken kunnen leningen geven aan bedrijven of particulieren, zodat deze zelf hun financiële problemen kunnen oplossen. Een andere manier is het ‘gecontroleerd laten uitbranden’. Dit wil zeggen, een bedrijf dat financieel in de problemen zit, langzaam ten onder laten gaan zonder hierbij andere bedrijven te schaden.
Wanneer een bank failliet dreigt te gaan kan deze worden gered door het kapitaal te herverdelen. Dit wil zeggen dat de bank de aandelen verkoopt aan de overheid. De overheid pompt op die manier geld in de bank die op het randje van de afgrond staat, zodat de bank niet omvalt.
Het bekendste voorbeeld van een bailout plan is waarschijnlijk de redding van Ierse banken. Tussen 2008 en 2011 stond Ierland aan de rand van het faillissement, diverse Ierse banken moesten door de overheid en de Europese Unie overeind gehouden worden. Het geld en de maatregelen die destijds zijn getroffen zijn goede voorbeelden van bailout plans.
