Een attribuut is een voorwerp dat als kenteken of onderscheidingsteken dient. Het attribuut dient om een bepaald persoon te kunnen identificeren, meestal is dit een heilige.
Een bekend attribuut is de weegschaal die verwijst naar gerechtigheid.Een attribuut verwijst niet altijd naar een persoon of heilige. Het kan ook verwijzen naar een dier, object, teken of plant. Wel is het attribuut altijd op de een of andere manier verbonden met de afgebeelde persoon of figuur. Mythologische en Bijbelse figuren, heiligen, personificaties en af en toe historische figuren hebben vaak een symbolisch attribuut. Er zijn twee soorten attributen.
Dit zijn individuele attributen en het algemene attribuut. Het individuele attribuut maakt een figuur meestal meteen herkenbaar. Het algemene attribuut hoort bij een groep figuren. Dit is bijvoorbeeld de kroon van een koningin. Het komt vaak voor dat de twee verschillende soorten gecombineerd worden om de herkenbaarheid te vergroten.
Attributen hebben twee functies. Dit zijn het identificeren van een figuur en een deel van de levensgeschiedenis van de figuur te vertellen. In de Griekse en Egyptische oudheid werden goden al herkenbaar gemaakt door hun attributen. Ook in de Romeinse kunst kwamen vaak attributen voor goden voor. Attributen werden in de Middeleeuwen bijna niet meer gebruikt.
Onderschriften of afbeeldingen van plaatsen gaven toen aan welk figuur er werd bedoeld. In de loop van de twaalfde eeuw kwamen attributen weer terug. Er werden toen allerlei attributen voor heiligen en Bijbelfiguren bedacht die nog altijd worden gebruikt. Een paar bekende attributen van Griekse goden zijn:
De bliksemschicht in de hand van oppergod Jupiter.
De drietand in de hand van Zeus, de god van de zee.
Korenaar van Demeter, de godin van de landbouw, de oogst en het graan.
De duif van Aphrodite, de godin van de liefde.
