Een herinnering is een belevenis of moment opgeslagen in het geheugen. Herinneringen vormen het bewustzijn en vormen een onderdeel van het geheugen.
Het menselijk geheugen bestaat uit diverse systemen. Een herinnering wordt opgeslagen in het declaratief geheugen, het geheugen dat wordt gebruikt voor feiten en gebeurtenissen uit het verleden. Het opslaan van deze kennis wordt gedaan door verschillende gebieden in de hersenen. De hippocampus slaat het moment op in de hersenen. De prefrontale cortex wordt gebruikt bij het opslaan en ‘opzoeken’ van het moment.
De eerste herinneringen van iemand stammen van wanneer hij ongeveer vier jaar oud was. Dat komt doordat de hersenen tot het vijfde levensjaar nog doorgroeien en veel veranderen, waardoor er weinig permanente herinneringen opgeslagen kunnen worden. Kinderen van drie/vier jaar oud kunnen op dat moment zelf wel onthouden en herinneren. Deze herinneringen raken ze later pas kwijt.
Een herinnering wordt opgeslagen in verschillende delen van de hersenen. Zo is er een deel voor geur, beeld, geluid, aanraking en gevoel. Het kan zo zijn dat als iemand een roos ruikt, hij zich het moment herinnert dat hij een keer wilde rozen langs de weg ging plukken voor zijn vriendin.
Herinneringen zijn fragmenten en het is niet altijd mogelijk om alle zintuiglijke herinneringen weer voor de geest te krijgen. Men herinnert zich vooral de gedeeltes waar hij op het moment dat het gebeurde het meeste aandacht aan besteedde.
