In de Sociale keuze Theorie bestudeert men de vraag hoe een groep van mensen met verschillende meningen of voorkeuren tot een gemeenschappelijke (sociale) keuze kan komen of zou moeten komen. De bekendste procedures zijn: meeste stemmen gelden (Plurality Rule), paarsgewijs vergelijken (Majority Rule), en de Borda regel.
In veel gevallen leveren verschillende procedures verschillende uitkomsten en elk van de genoemde procedures levert in bepaalde gevallen ook tegen-intuïtieve uitkomsten. Wat de vraag doet rijzen of er geen "ideale" procedure is.
Onlangs hebben Michel Balinski en Rida Laraki (Parijs) naar voren gebracht dat kiezers niet gevraagd moet worden naar hun eerste voorkeur of naar hun eerste, tweede, etc. voorkeur over de kandidaten/alternatieven, maar wat hun waarderingen (evaluaties) van de verschillende kandidaten zijn. Uit een waardering door de kiezer van de verschillende kandidaten volgt vanzelf zijn volgorde van voorkeur, maar niet andersom. Waarderingen zijn dus veel informatiever dan een volgorde van voorkeur. Balinski en Laraki ontwierpen een mechanism (Majority Judgment) dat gegeven deze rijkere informatie door de kiezers leidt tot een gemeenschappelijke (sociale) keuze. Omdat waarderingen veel informatiever zijn dan volgordes van voorkeur, mag men hopen dat de aldus verkregen sociale uitkomst veel beter weergeeft wat de gemeenschap werkelijk wil.
