te - te -, zei Winnetou
deze uitdr. wordt schertsend gebruikt om aan te geven dat een bepaalde handeling veel te laat geschiedde. Al bekend in de jaren dertig, misschien zelfs ouder (Karl Mays populaire personage, waarnaar hier verwezen wordt, dateert op zijn laatst van 1893). Oorspr. wellicht een ondeugend kinderversje, gezien de variant ‘Helaas, helaas, riep Winnetou, het zaad is al naar binnen toe’.
Nog steeds erg populair, getuige volgende vindplaatsen:
Te laat, te laat, zei Winnetou. / Paniek in heel het land. / Geweldige ontdekking. / Het spek is aangebrand. (Raymond van het Groenewoud: Het spek is aangebrand, 1986)
Met zeventig man een krant maken voor De Elite, ’t had zo winstgevend kunnen zijn... Maar ‘te laat, te laat’, zei Winnetou. (HP/De Tijd, 22/03/96)
