oorspr. door soldaten gebruikt ter intensivering. Bijv. we zweten ons de jankanker ‘we zweten verschrikkelijk’. Van daaruit verder verspreid in de volkstaal.
Die enge man, die violist, die door iedereen wordt gemeden als de jan kanker... (Marcus Heeresma: Waarde Landgenoten, 1983)
... als de ruit knapte kon je wel gaan wieberen, dat maakt zo’n Jan Kankerherrie dat de hele buurt wakker wordt. (Haring Arie: De Sarkast, 1989)
