1. de- van Deurne,het voetbalstadion te Deurne, wanneer daar een wedstrijd België-Nederland wordt gespeeld. Cliché uit de voetbalwereld.
Paul maakte een beweging met zijn hand. ‘Hel van Deurne, hè.’ (J-J- Voskuil: Bij nader inzien, 1963,4de druk 1991)
... op weg naar Antwerpen om in de z.g. ‘Hel van Deurne’ ons eigen Hup Holland Hup met iets van 9-1 over de Rode Duivels te zien zegevieren. (J.A. Deelden Gemengde gevoelens, 1986)
De hel van Deurne krijgt geen vervolg in Orlando. (Elsevier, 25/06/94)
2. de- van het Noorden,de laatste 20 km (tegenw. de laatste 100 km) van de wielerklassieker Parijs-Roubaix, berucht door de modder, de kasseien, het stof, de plassen en de kuilen. Cliché uit de wielerwereld. Deze populaire ben. is afkomstig van journalisten van het Franse sportblad L’auto.De aanduiding werd voor het eerst gebruikt in 1919 en had oorspr. niets te maken met de roemruchte kasseien uit de Romeinse tijd, maar alles met het in de Eerste Wereldoorlog verwoeste landschap in het noorden van Frankrijk. De wegen in de buurt van de Somme waren omgetoverd in loopgraven en waren haast onbegaanbaar. Toen een redacteur van L’autotijdens Parijs- Roubaix naar de verkoolde bomen en de gra- naatputten in de weg keek, schreef hij een artikel over de hel van het Noorden.
Merk op dat de zwaarbeveiligde dr. S. van Mesdagkliniek in Groningen door de geïnterneerden daar ook de hel van het Noorden genoemd wordt.
De critici van wat in de volksmond omineus met de Hel van het Noorden wordt betiteld beweren dat de slechte wegen de wedstrijd tot een loterij degraderen. (Haagse Post, 11/04/87)
Dit wordt het strijdtoneel van een nieuwe wieler- slag. De poort van de ‘Hel van het Noorden’, de verschrikkelijke kasseistrook in het Bos van Wal- lers. (De Morgen, 09/04/88)
Drie dagen later was ik tijdens de Waalse Pijl de enige renner in de kopgroep die de klassieker door de Hel van het Noorden in de benen had. (Wieler Revue, 14/10/88)
Roger de Vlaeminck, ‘meneer Parijs-Roubaix’, bleef in de ‘hel van het Noorden’ bijvoorbeeld jarenlang voor valpartijen en lekke banden gespaard. (Benjo Maso: Het zweet der góden, 1990) De kasseipaden, die de beroemde Hel van het Noorden vormden, begonnen pas op 20 kilometer van de finish. Tegenwoordig is de Hel van het Noorden veel langer en begint reeds na 100 kilometer bij het dorp Troisvilles. (Ron Couwenho- ven: Wielerklassiekers, 1990)
