1. - dimmen!,aansporing om het een beetje kalmer aan te doen, om een toontje lager te zingen. Vgl. Engels cool it!Opgekomen in de jeugdtaal van de jaren tachtig. Dimmenbet. eigenlijk ‘licht dempen’. De verandering van ‘dempen’ naar ‘rustig aan doen’ is wel duidelijk. Dempenkan nl. ook gebruikt worden m.b.t. geluid. Wanneer men op een bekken slaat, moet men daarna ook dempenomdat het geluid anders nog wat nazindert. Dempenkan bijgevolg ook slaan op het wegnemen van geluid. De laatste tijd wordt dimmenook in een veel bredere context gebruikt, niet meer uitsluitend imperatief. Bijv. zijn zelfgenoegzaamheid zal vanzelf wel dimmen.Sinds het begin van de jaren negentig gebruiken jongeren ook het syn. afremmen!.
Hoor je me, Sier, of heb je weed in je oren? Beetje dimmen, meester! Tuurlijk hoor ik je. (Boudewijn Büch: Links, 1986)
... en nou een beetje dimmen, hè? (Helga Ruebsa- men: Op Scheveningen, 1988)
‘Rustig jij,’ zei hij, ‘effe dimmen ja?’ (Vrij Nederland, 22/07/89)
Ik ga naar ze toe, zeg dat ze moeten ophouden, dat ze moeten dimmen, etcetera-meer. (De Volkskrant, 03/08/91)
‘Even dimmen’ was daarop deze keer het parool bij de politie: geen interviews. (Het Parool, 29/02/92)
Hee Koos, ik heb geen zin om die waterige West- landse tomaten naar mijn hoofd te krijgen, als ik in Naaldwijk ben. Dim effe met die gasprijzen? (Trouw, 14/01/94)
2. maak het nou -!, zie maak het nou (een beetje/ effe/helemaal)!
