met verkrachte -en
zie verkrachten.
eenentwintig, tweeëntwintig,
1. aanduiding voor zelfbevreding. Hierbij dient volgens Endt en Frerichs gedacht te worden aan de langdurige (af te tellen) beweging: éénentwintig tweeëntwintig kien,waarbij de laatste aanduiding (kien)het klaarkomen oproept.
Eenentwintig tweeëntwintig / Op en neer / Andere Hand/ Want ik kan niet meer. (Constant heeft een hobbelpaard. 350 ongecensureerde kinder- en volksversjes, 1987)
2. een bet. die we niet terugvinden bij Endt en Frerichs maar die wel ingeburgerd is in soldatenslang, is die van ‘bang zijn’. Soldaten gebruiken hiervoor ook wel de uitdr. knijpen geblazenof het is de gloeiende knijp.Meestal gebezigd wanneer men voor een of ander misdrijf voor de compagniescommandant moet verschijnen. Volgens Huizinga is de herkomst van éénentwintig, tweeëntwintighier niet duidelijk, maar volgens mij heeft het wellicht te maken met het feit dat men telt om kalm te blijven.
3. een nogal vriendelijke aanduiding voor ‘homoseksuele verhouding’. Volgens Endt en Frerichs ligt de oorsprong van deze bet. in de opeenvolgende cijfers 2-1-2-z,waarmee de twee- eenheid van twee gelijken wordt uitgebeeld.
