Weigeren

betekenis & definitie

denom. van een dialectisch weiger = strijdlustig, vermetel, trotsch, van den Germ. wt. wig = strijd. Vgl. ’t Mnl.: „Dien bietstu (biedt gij) storm ende wijcti'. Weigeren bet. dus: tegenstreven, zich verzetten, dus: iets niet toestaan. Vgl.: Wigger of Wiggert = strijder.