vroeger ook orden, van ’t Mnl. ordene, uit ’t Ofr.: ordine (thans ordre) en dit van ’t Lat. ordinem, 4e nv. van ordo — schikking, regeling. Afleidingen: ordentelijk, van orden met ingelaschte t (als in eigentlijk, namentlijk) en met versprongen klemtoon ; ook: ordineeren, verordineeren: schikken, regelen, vaststellen, besluiten; en: verordening.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk