is een oud voorvoegsel ter ontkenning van wat het grondwoord uitdrukt; ’t Idg. en (e is toonloos), waarmee het ontkennend bijw. en of ne (ik en doe het niet; niemand) verwant is; vgl. ’t Hgd. ohne = zonder. Vgl. ’t Mnl. ane sijn — zonder iets zijn, iets kwijt zijn, b.v. „Nu ben ic des alles ane” = nu ben ik dat alles kwijt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
