Kever

betekenis & definitie

van den Germ. wt. kef', een kauwende beweging met den onderkaak maken. (Vgl. ons kevel', tandvleesch zonder tanden ; en kieuw.) Alzoo wil kever eig. zeggen: het knagende dier. Van dit kef (met bijvorm kif) is ook gevormd ons keffen en kijven: de kaken bewegen. Vgl. Cats: „Uw wangen sonder blos, uw kibben (= kaken) zonder tanden”. Vandaar kibbelen, z. d. w.