Blaken

betekenis & definitie

van den vermoedelijken Idg. wt. bhleg — schitteren (van vuur, licht) ; Germ. blek. Blaak was vroeger dan ook vlam, licht, gloed ; vgl. : „Ontelbaar als de blaken lichten) aan des hemels firmament.” Frequ. blakeren. Verwant is: bliksem, oudtijds blaexem — blaaksem ; ook blinken en blijken (= licht, duidelijk, helder zijn). Zie ook Blik.