In een keur (strafbepaling) van Dordrecht (1400) komt ’t woord akel voor als kwelling. Blijkbaar is dit woord een afleiding van aken, Angelsaksisch: acan = kwellen, zeer doen; in ’t Nederduitsch: akan = zweren, van een wonde. Hieruit ontwikkelde zich de bet. van: afschuw, walg, evenals hekel. Zoodoende kreeg akelig de bet. van: afkeerverwekkend.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
